τοίχος ιδεών

«Το χρήμα κάνει την Γη να περιστρέφεται» έλεγε ένα -λυπητερό κατά βάθος- τραγούδι του Broadway της δεκαετίας του 60. Λυπητερό, διότι εκείνο που ζητούσε η πρωταγωνίστρια του καμπαρέ ήταν αγάπη. Όμως ο συμπρωταγωνιστής της με αυτούς τους στίχους την προσγείωνε στην σκληρή πραγματικότητα. Το χρήμα ήταν εξ αρχής το έπαθλο της απίστευτα γρήγορης κούρσας για την κατασκευή ενός ή περισσότερων εμβολίων κατά της πανδημίας. Οι βιομηχανικοί κολοσσοί ρίχτηκαν στην πιο ανταγωνιστική μάχη γνωρίζοντας ότι «ο νικητής τα παίρνει όλα»: Χρήμα, παγκόσμια εξουσία. Και σήμερα, όσοι από αυτούς τα κατάφεραν, θέλουν να πληρωθούν, το απαιτούν. Το εμβόλιο δεν το έφτιαξε η αγάπη για τον συνάνθρωπο. Κάποιοι κυνικοί, αυτοπροσδιοριζόμενοι ως «πραγματιστές», σίγουρα θα πουν ότι σε έναν λιγότερο ανταγωνιστικό κόσμο το εμβόλιο δεν θα είχε καν κατασκευαστεί ακόμη, θα αργούσε πολύ. Και πρέπει να ομολογήσω ότι αυτός ο τρόπος σκέψης όλο και περισσότερο απλώνεται στον οικονομικά προοδευμένο κόσμο. Κι όσο απλώνεται, τόσ