τοίχος ιδεών

    Ναι, αξιολόγηση ναι. Ακόμα κι αν γίνει «αλά ελληνικά», εντάξει. Ας ξεκολλήσομε όμως από τα εμφυλιοπολεμικά δίπολα, κι ας φανταστούμε έναν καλό εκπαιδευτικό. Υπάρχει; Ναι. Και δεν είναι ένας, είναι αρκετοί, έτσι λέω.   Σκεφτήκατε ποτέ να τον ρωτήσετε, «ρε φίλε, τι γίνεται, όλα καλά; Θέλεις κάτι; Υπάρχει κάτι που εμείς σαν διοίκηση-υπουργείο μπορούμε να κάνουμε για σένα;»   Αλήθεια, τον ρωτήσατε ποτέ; Πάντως εμένα, 20 χρόνια στην τάξη, δεν με ρωτήσατε. Ίσως βέβαια να είμαι από τους «κακούς» εκπαιδευτικούς… Όμως ας υποθέσουμε ότι είμαι κι εγώ ένας από τους καλούς, χάριν των 10 «γιατί» που ακολουθούν.   Γιατί… δεν με ξέρετε; Με την «αξιολόγηση» θα με μάθετε; Το πιστεύετε; με έχετε παρατημένο 20 χρόνια σε κάποιες άκρες της Ελλάδας; είμαι κάθε 1 η Σεπτεμβρίου σε σχολείο με πολλά κενά γνωστά παλαιόθεν; δεν σας ενδιαφέρει κάτω από ποιες συνθήκες κάνω μάθημα; αν καταλάβετε ότι είμαι «καλός», θα με ανταμείψετε με «θέση ευθύνης»; Λυπάμα