τοίχος ιδεών

  Λέγονται και γράφονται πολλά, σχετικά και άσχετα, που δημιουργούν μάλλον σύγχυση και αποπροσανατολισμό. Ψάχνω απαντήσεις και νομίζω ότι υπάρχουν τρία ‘κλειδιά’ που με βοηθούν να καταλάβω τι έγινε και γιατί.   1. Η συνήθεια του ανάποδα Η αντίθετη πορεία, δηλαδή η κίνηση στο λάθος ρεύμα, δεν συμβαίνει σπάνια ή κατ’ εξαίρεση. Στην χώρα μας, ο προβλεπόμενος, ο κανονικός δρόμος, δεν είναι πάντα ούτε ο πιο γρήγορος, ούτε ο πιο αποτελεσματικός. Σε πολλούς τομείς της δημόσιας σφαίρας το να βαδίζει κανείς πάνω στον σωστό και λογικό δρόμο δεν τον βγάζει στον στόχο του. Καμιά φορά μόνο στην διαπίστωση ότι υπήρξε τραγικά αφελής… Το τρένο πήγαινε αντίθετα όχι μόνο γιατί ένας ανόητος το ξέχασε εκεί, αλλά κυρίως επειδή έχει συνηθίσει να πηγαίνει για χίλιους δυο λόγους αντίθετα. Χρόνια τώρα. Κι είναι ακριβώς αυτή η συνήθεια που δεν προκάλεσε άμεσο ξάφνιασμα και αφύπνιση.   2. Οι διαφορετικοί συνάδελφοι Μετά από 21 χρόνια στο Δημόσιο (εκπαιδευτικός σε Επαγγελματικά Λύκεια) ξέρω κάτι σ