Τον έχουν αδικήσει. Του έδωσαν λίγα, ελάχιστα, όμως του ζήτησαν πολλά. Του φέρθηκαν «με το κιλό» στο Σχολείο, στον Στρατό, στο Μαιευτήριο, ενώ ταυτόχρονα τον ζύγισαν με το χιλιοστό του γραμμαρίου στις Πανελλήνιες ή στον ΑΣΕΠ. Τον στρίμωξαν σε μπουλούκια μπροστά σε μισόκλειστες πόρτες ευκαιριών της ζωής, τον έσπρωχναν και έσπρωχνε, όταν ξαφνικά είδε κάποιους ατσίδες να μπαίνουν από πίσω εισόδους και παράθυρα. Κατάλαβε. Τον έχουν παραπληροφορήσει. Εσκεμμένα. Του είπαν αγόρασε σπίτι, αυτοκίνητο, μετά, εκ των υστέρων, τον τσάκισαν με ισόβιες δόσεις και τεκμήρια. Του είπαν μπορείς να κερδίσεις εύκολα και γρήγορα λεφτά, δεν το πολυσκέφτηκε, καταστράφηκε. Κυβερνήσεις, κόμματα εξουσίας, κουστουμαρισμένοι δημοσιογράφοι, όλοι στο κόλπο. Κατάλαβε. Τον έχουν αποκλείσει. Έξω. Από εκεί που οι άλλοι πληρώνονται, που οι άλλοι αποφασίζουν, που οι άλλοι γνωρίζουν. Είναι εκτός, είναι στην «απ’ έξω». Και τον άφησαν επίτηδες εκεί, μόνο του, μπροστά σε έναν τοίχο να σπάει τα μούτρα του. Ποτέ δεν πρόκειτ
Σέβομαι τους αληθινούς τοίχους και μουτζουρώνω εδώ με τις ιδέες, απόψεις και προτάσεις μου