Τον έχουν αδικήσει. Του έδωσαν λίγα, ελάχιστα, όμως του ζήτησαν πολλά. Του φέρθηκαν «με το κιλό» στο Σχολείο, στον Στρατό, στο Μαιευτήριο, ενώ ταυτόχρονα τον ζύγισαν με το χιλιοστό του γραμμαρίου στις Πανελλήνιες ή στον ΑΣΕΠ. Τον στρίμωξαν σε μπουλούκια μπροστά σε μισόκλειστες πόρτες ευκαιριών της ζωής, τον έσπρωχναν και έσπρωχνε, όταν ξαφνικά είδε κάποιους ατσίδες να μπαίνουν από πίσω εισόδους και παράθυρα. Κατάλαβε.
Τον έχουν παραπληροφορήσει. Εσκεμμένα. Του είπαν αγόρασε σπίτι, αυτοκίνητο, μετά, εκ των υστέρων, τον τσάκισαν με ισόβιες δόσεις και τεκμήρια. Του είπαν μπορείς να κερδίσεις εύκολα και γρήγορα λεφτά, δεν το πολυσκέφτηκε, καταστράφηκε. Κυβερνήσεις, κόμματα εξουσίας, κουστουμαρισμένοι δημοσιογράφοι, όλοι στο κόλπο. Κατάλαβε.
Τον έχουν αποκλείσει. Έξω. Από εκεί που οι άλλοι πληρώνονται, που οι άλλοι αποφασίζουν, που οι άλλοι γνωρίζουν. Είναι εκτός, είναι στην «απ’ έξω». Και τον άφησαν επίτηδες εκεί, μόνο του, μπροστά σε έναν τοίχο να σπάει τα μούτρα του. Ποτέ δεν πρόκειται να γίνει δεκτός. Κατάλαβε.
Τον έχουν ειρωνευτεί. Τον λοιδόρησαν για τις απόψεις του σε αναρτήσεις στα μέσα δικτύωσης, σε ιστοσελίδες και φόρουμ. Εκείνοι ιδίως που «τα κατάφεραν», κάτι μορφωμένοι και ευγενικοί που τον σφάζουν με το βαμβάκι, αφ’ υψηλού. Στην πραγματικότητα του λένε «κατάλαβες τώρα ρε κορόιδο;» Κατάλαβε.
Τον έχουν απογοητεύσει. Απελπισία είναι η λέξη. Όλοι, μα όλοι, κάποια άκρη θα έχουν, κάποια καβάτζα, ένα στήριγμα. Εκείνος, όχι. Δεν υπάρχει μέλλον, ευκαιρία, παράθυρο που βλέπει σε ένα καλύτερο αύριο. Τίποτα δεν γίνεται, όλα είναι στημένα, πολιτική, ποδόσφαιρο, δουλειά, κοινωνία, όλα. Κατάλαβε.
Σας ζητώ να δείξετε λίγο σεβασμό στον αρνητή. Λιγότερη αδικία, παραπληροφόρηση, αποκλεισμό και ειρωνεία. Δώστε λίγη ελπίδα, έστω. Όχι γιατί συμφωνώ μαζί του, αλλά επειδή κάποια κομμάτια του ίσως υπάρχουν σε όλους μας. Επειδή δεν υφίσταται άσπρο-μαύρο. Επειδή χορτάσαμε εμφυλίους. Επειδή το μέλλον δείχνει να έρχεται γεμάτο συγκρούσεις, για τις οποίες όλοι μας θα φταίμε. Όλοι. Καταλάβατε;
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου