Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

καλύτερη δημοκρατία-1


Ένα πολίτευμα χωρίς ανταγωνιστή, ειδικά σε κοινωνίες πολιτών. Εννοώ πως μπορεί άλλου τύπου πολιτεύματα, όχι δημοκρατικά, να είναι προσφορότερα για όχλους και μάζες. Ας πούμε, τα ποιμνιοστάσια λειτουργούν αιώνες τώρα αποδοτικά, σε καθεστώς σκληρής μοναρχίας.

Διεθνώς οι Δημοκρατίες δεν είναι ίδιες, ίσως επειδή απευθύνονται σε διαφορετικής παιδείας ανθρώπους. Γενικά όμως, για όποια σύγχρονη δημοκρατία και να μιλάμε, έχω να προτείνω δύο μεταρρυθμίσεις;



1.     Να γίνει λιγότερο αντιπροσωπευτική και περισσότερο άμεση.

Ανάμεσα στον ψηφοφόρο και τον βουλευτή υπάρχει μια απόσταση που καλύπτεται από ενδιάμεσους όπως τα ΜΜΕ, η Διαφήμιση ή οι δημοσκοπικές εταιρίες, που νομίζω ότι βλάπτουν τόσο τον πολίτη, όσο και τον εκλεκτό. Τα σύγχρονα δίκτυα, εφόσον είναι ασφαλή για τραπεζικές συναλλαγές, είναι σίγουρα κατάλληλα και για καταγραφή της βούλησης. Όλες οι υπηρεσίες της Πολιτείας πρέπει να έχουν ένα σύγχρονο ‘κουτί παραπόνων’. Και επαίνων, γιατί όχι; Προτάσεων επίσης. Δεν θα ψηφίζουμε άπαξ, οι κάλπες πρέπει να είναι καθημερινά ανοιχτές για ό,τι αφορά τον πολίτη. Ναι, μπορεί να γίνει.



2.     Η ψήφος, εκτός από καθολική ή υποχρεωτική, να είναι  και φανερή.

Ποτέ μου δεν χώνεψα την μυστική ψήφο. Αν ντρέπομαι ή φοβάμαι, είτε δεν ζω σε δημοκρατία, είτε δεν μου αξίζει να ψηφίζω. Η ψήφος δεν πρέπει να είναι ένα κρυφό προσωπικό δεδομένο, αλλά πρωτίστως ευθύνη. Αν ψηφίσω ‘ναι’ στον πόλεμο, οφείλω να υπηρετήσω άμεσα στην πρώτη γραμμή. Αν ψηφίσω ‘όχι’, αυτό θα ψήφιζα, και μειοψηφώ, οφείλω να βοηθήσω τουλάχιστον από τα μετόπισθεν.



Εκείνο που με τρομάζει σε μια Δημοκρατία είναι η υποψία μου ότι δεν είμαστε αρκετά ώριμοι ή σοφοί. Εύκολα μπορεί να πλανηθούμε, να παρασυρθούμε από βολικά ψέματα, να στραφούμε ομαδικά απέναντι σε άλλες ομάδες. Τίθενται ερωτήματα: Κάποιος που ψηφίζει Ναζισμό, πρέπει να δικαιούται να ψηφίζει; Άλλος που αδειάζει ράφια στο άκουσμα κακών ειδήσεων; Εκείνος που συστηματικά παρανομεί, όχι για να επιβιώσει, αλλά για να προσπεράσει, να βγει πάνω από το σύνολο;

Ένας υπέρ-τσομπάνης, ένας ‘δίκαιος τύραννος’ ίσως να ήταν καταλληλότερος για την διοίκηση υπανάπτυκτων κοινωνιών. Αυτό εμένα με στεναχωράει, κυρίως επειδή έχει λογική βάση στις μέρες μας. Και ακριβώς επειδή δεν θέλω να συμβεί, προτείνω τις παραπάνω δύο μεταρρυθμίσεις. Σε επόμενα ‘post θα προσπαθήσω να γίνω πιο συγκεκριμένος.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ανώνυμη μυστική δημοκρατία

  Ρωτάω:   Πόσο δημοκρατική είναι μια κοινωνία που επιλέγει κρυφά και μυστικά;   Το δομικό υλικό της δημοκρατίας είναι η επιλογή της ευθύνης και η ευθύνη της επιλογής.   Αν ψηφίσω ‘ναι’ στον πόλεμο, δεν υποχρεούμαι ηθικά να υπηρετήσω στην 1 η γραμμή;   Κι αν καταψηφίσω (αλλά μειοψηφώ) δεν οφείλω να συμμετάσχω έστω κι από τα μετόπισθεν;   Άραγε θα έπαιρναν τέτοια εκλογικά ποσοστά ναζιστικές οργανώσεις αν οι ψηφοφορίες ήταν φανερές;   Πόσο ειλικρινής ή πολιτισμένη είναι μια συζήτηση που οι μετέχοντες χρησιμοποιούν ψευδώνυμο;   Ποιος (ηθικός) νόμος επιτρέπει να προσβάλλουμε ο ένας τον άλλον κρυμμένοι πίσω από πληκτρολόγια και οθόνες;   Υφίσταται άλλη ευθύνη πέρα από την ατομική;   Μήπως οι συλλογικές ευθύνες, πχ οι κυβερνητικές, είναι απλά κατασκευές αποφυγής της μιας και μοναδικής ευθύνης;   Πόση βία επωάζεται και θεριεύει εν κρυπτώ;   Αν είμαστε αυτό που λέμε, γράφουμε, κάνουμε, λέω α...

Θεωρίες Συνωμοσίας Covid-19

«Το χρήμα κάνει την Γη να περιστρέφεται» έλεγε ένα -λυπητερό κατά βάθος- τραγούδι του Broadway της δεκαετίας του 60. Λυπητερό, διότι εκείνο που ζητούσε η πρωταγωνίστρια του καμπαρέ ήταν αγάπη. Όμως ο συμπρωταγωνιστής της με αυτούς τους στίχους την προσγείωνε στην σκληρή πραγματικότητα. Το χρήμα ήταν εξ αρχής το έπαθλο της απίστευτα γρήγορης κούρσας για την κατασκευή ενός ή περισσότερων εμβολίων κατά της πανδημίας. Οι βιομηχανικοί κολοσσοί ρίχτηκαν στην πιο ανταγωνιστική μάχη γνωρίζοντας ότι «ο νικητής τα παίρνει όλα»: Χρήμα, παγκόσμια εξουσία. Και σήμερα, όσοι από αυτούς τα κατάφεραν, θέλουν να πληρωθούν, το απαιτούν. Το εμβόλιο δεν το έφτιαξε η αγάπη για τον συνάνθρωπο. Κάποιοι κυνικοί, αυτοπροσδιοριζόμενοι ως «πραγματιστές», σίγουρα θα πουν ότι σε έναν λιγότερο ανταγωνιστικό κόσμο το εμβόλιο δεν θα είχε καν κατασκευαστεί ακόμη, θα αργούσε πολύ. Και πρέπει να ομολογήσω ότι αυτός ο τρόπος σκέψης όλο και περισσότερο απλώνεται στον οικονομικά προοδευμένο κόσμο. Κι όσο απλώνεται, τόσ...

Αμάααν… μετωπική με την Ελλάδα του 2023

  Λέγονται και γράφονται πολλά, σχετικά και άσχετα, που δημιουργούν μάλλον σύγχυση και αποπροσανατολισμό. Ψάχνω απαντήσεις και νομίζω ότι υπάρχουν τρία ‘κλειδιά’ που με βοηθούν να καταλάβω τι έγινε και γιατί.   1. Η συνήθεια του ανάποδα Η αντίθετη πορεία, δηλαδή η κίνηση στο λάθος ρεύμα, δεν συμβαίνει σπάνια ή κατ’ εξαίρεση. Στην χώρα μας, ο προβλεπόμενος, ο κανονικός δρόμος, δεν είναι πάντα ούτε ο πιο γρήγορος, ούτε ο πιο αποτελεσματικός. Σε πολλούς τομείς της δημόσιας σφαίρας το να βαδίζει κανείς πάνω στον σωστό και λογικό δρόμο δεν τον βγάζει στον στόχο του. Καμιά φορά μόνο στην διαπίστωση ότι υπήρξε τραγικά αφελής… Το τρένο πήγαινε αντίθετα όχι μόνο γιατί ένας ανόητος το ξέχασε εκεί, αλλά κυρίως επειδή έχει συνηθίσει να πηγαίνει για χίλιους δυο λόγους αντίθετα. Χρόνια τώρα. Κι είναι ακριβώς αυτή η συνήθεια που δεν προκάλεσε άμεσο ξάφνιασμα και αφύπνιση.   2. Οι διαφορετικοί συνάδελφοι Μετά από 21 χρόνια στο Δημόσιο (εκπαιδευτικός σε Επαγγελματικά Λύκει...