Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

καλύτερη δημοκρατία-μητρώα


Η δημοκρατία είναι το πολίτευμα όπου η εξουσία πηγάζει από τον λαό, ασκείται από τον λαό και υπηρετεί τα συμφέροντα του λαού. Στην θεωρία αυτά. Στην πράξη ένας μη φανατισμένος πολίτης ψηφίζει ανά τετραετία, αν ψηφίζει, τον λιγότερο κακό. Κι έπειτα, νανουρισμένος από την τηλεόραση, πέφτει σε χειμερία νάρκη μέχρι την επόμενη φορά.

Προτείνω τα ‘Μητρώα’ σαν μια βελτίωση της Δημοκρατίας μας, σαν μεταρρύθμιση αθόρυβη και ήπια, που δεν γκρεμίζει τίποτε, αλλά συνεισφέρει σε:

1.     καλύτερη διοίκηση

2.     διαφάνεια

3.     σημαντική ευθύνη και συμμετοχή του πολίτη

4.     επικοινωνία ‘κορυφής’-‘βάσης’ χωρίς ενδιάμεσους



Θα ξεκινήσω ανάποδα. Σκεφθείτε τον υπουργό παιδείας (είμαι εκπαιδευτικός) στο γραφείο του. Απέναντί του, σε απόσταση, ένας χάρτης της επικράτειας, αναλυτικός, με χιλιάδες πράσινα, κίτρινα και κόκκινα λαμπάκια. Είναι αρχές σχολικής χρονιάς, Σεπτέμβριος, και ο χάρτης, εφόσον δεν υπάρχουν κενά εκπαιδευτικών στις σχολικές μονάδες, είναι καταπράσινος. Πλάκα κάνω, ποτέ δεν είναι. Υπάρχουν αρκετά κίτρινα (κάλυψη κενών από αναπληρωτές) και κόκκινα (λείπουν εκπαιδευτικοί). Ο ίδιος χάρτης φαίνεται ‘ζωντανός’ και στην ιστοσελίδα του Υπουργείου. Κάθε μέρα.

Το Μητρώο εκπαιδευτικών είναι ένα πλέγμα, σκεφτείτε ένα σταυρόλεξο με 140 χιλιάδες οριζόντιες γραμμές, όπου στο ‘ένα καθέτως’ είναι τα ονόματα των εκπαιδευτικών. Ένα ‘φύλλο εργασίας’ ας πούμε. Στις στήλες δίπλα σε κάθε όνομα έχει πολλές και διάφορες πληροφορίες σχετικά με τον εκπαιδευτικό. Πού εργάζεται, τι μαθήματα διδάσκει, κλπ. Πιο δεξιά, όταν τελειώσουν οι πληροφορίες, αρχίζουν άλλες πιο ενδιαφέρουσες στήλες. Όπως ας πούμε, τι τυχόν προβλήματα αντιμετωπίζει ο ίδιος, ή το σχολείο, ή τα παιδιά. Ακόμα πιο δεξιά, υπάρχουν στήλες όπου προτείνει λύσεις ή βελτιώσεις. Μπορεί και να ψηφίζει, πχ αν είναι υπέρ ή κατά ενός υπό κατάρτιση νομοσχεδίου, ή μιας απεργιακής κινητοποίησης. Ο πίνακας μπορεί να τελειώνει εκεί που τελειώνει η φαντασία μας.

Το Μητρώο αυτό θα το ξεκινήσει το Υπουργείο. Θα είναι ορατό από κάθε πολίτη. Εγώ σαν εκπαιδευτικός, επιπλέον, θα μπορώ να διορθώνω και να εμπλουτίζω την δική μου –και μόνο- γραμμή. Με τις συνέπειες μιας υπεύθυνης δήλωσης.

‘Φακέλωμα’. Αυτό μου επεσήμαναν συνάδελφοι πριν 15 χρόνια που το πρότεινα. Απαντώ πως είμαι δημόσιος υπάλληλος, πληρώνομαι από την κοινωνία και δεν επιτρέπεται να κρύβομαι. Επιπλέον οι επιλογές μου πρέπει να είναι φανερές και επώνυμες.

Προτείνω Μητρώα παντού, ειδικά στο Δημόσιο. Ο εκπαιδευτικός δεν είναι διεκπεραιωτής εγγράφων, ο αστυνομικός δεν είναι σωματοφύλακας ή πορτιέρης, ο στρατιωτικός μπάτλερ και ο επαγγελματίας υγείας γραμματέας. Είναι αυτό που κάποτε είχε ορκιστεί να κάνει. Επίσης δεν ‘κρύβεται’ πίσω από ψευδώνυμα, δεν κατακεραυνώνει ούτε κουτσομπολεύει στα Μέσα Δικτύωσης. Είναι εκεί που επέλεξε, με συνήθως σκληρές αξιοκρατικές διαδικασίες, πανελλήνιες ή ΑΣΕΠ, δεν φοβάται και δεν περιμένει την επόμενη τετραετία για να τον σώσει κάποιος λιγότερο κακός.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ανώνυμη μυστική δημοκρατία

  Ρωτάω:   Πόσο δημοκρατική είναι μια κοινωνία που επιλέγει κρυφά και μυστικά;   Το δομικό υλικό της δημοκρατίας είναι η επιλογή της ευθύνης και η ευθύνη της επιλογής.   Αν ψηφίσω ‘ναι’ στον πόλεμο, δεν υποχρεούμαι ηθικά να υπηρετήσω στην 1 η γραμμή;   Κι αν καταψηφίσω (αλλά μειοψηφώ) δεν οφείλω να συμμετάσχω έστω κι από τα μετόπισθεν;   Άραγε θα έπαιρναν τέτοια εκλογικά ποσοστά ναζιστικές οργανώσεις αν οι ψηφοφορίες ήταν φανερές;   Πόσο ειλικρινής ή πολιτισμένη είναι μια συζήτηση που οι μετέχοντες χρησιμοποιούν ψευδώνυμο;   Ποιος (ηθικός) νόμος επιτρέπει να προσβάλλουμε ο ένας τον άλλον κρυμμένοι πίσω από πληκτρολόγια και οθόνες;   Υφίσταται άλλη ευθύνη πέρα από την ατομική;   Μήπως οι συλλογικές ευθύνες, πχ οι κυβερνητικές, είναι απλά κατασκευές αποφυγής της μιας και μοναδικής ευθύνης;   Πόση βία επωάζεται και θεριεύει εν κρυπτώ;   Αν είμαστε αυτό που λέμε, γράφουμε, κάνουμε, λέω α...

Θεωρίες Συνωμοσίας Covid-19

«Το χρήμα κάνει την Γη να περιστρέφεται» έλεγε ένα -λυπητερό κατά βάθος- τραγούδι του Broadway της δεκαετίας του 60. Λυπητερό, διότι εκείνο που ζητούσε η πρωταγωνίστρια του καμπαρέ ήταν αγάπη. Όμως ο συμπρωταγωνιστής της με αυτούς τους στίχους την προσγείωνε στην σκληρή πραγματικότητα. Το χρήμα ήταν εξ αρχής το έπαθλο της απίστευτα γρήγορης κούρσας για την κατασκευή ενός ή περισσότερων εμβολίων κατά της πανδημίας. Οι βιομηχανικοί κολοσσοί ρίχτηκαν στην πιο ανταγωνιστική μάχη γνωρίζοντας ότι «ο νικητής τα παίρνει όλα»: Χρήμα, παγκόσμια εξουσία. Και σήμερα, όσοι από αυτούς τα κατάφεραν, θέλουν να πληρωθούν, το απαιτούν. Το εμβόλιο δεν το έφτιαξε η αγάπη για τον συνάνθρωπο. Κάποιοι κυνικοί, αυτοπροσδιοριζόμενοι ως «πραγματιστές», σίγουρα θα πουν ότι σε έναν λιγότερο ανταγωνιστικό κόσμο το εμβόλιο δεν θα είχε καν κατασκευαστεί ακόμη, θα αργούσε πολύ. Και πρέπει να ομολογήσω ότι αυτός ο τρόπος σκέψης όλο και περισσότερο απλώνεται στον οικονομικά προοδευμένο κόσμο. Κι όσο απλώνεται, τόσ...

Αμάααν… μετωπική με την Ελλάδα του 2023

  Λέγονται και γράφονται πολλά, σχετικά και άσχετα, που δημιουργούν μάλλον σύγχυση και αποπροσανατολισμό. Ψάχνω απαντήσεις και νομίζω ότι υπάρχουν τρία ‘κλειδιά’ που με βοηθούν να καταλάβω τι έγινε και γιατί.   1. Η συνήθεια του ανάποδα Η αντίθετη πορεία, δηλαδή η κίνηση στο λάθος ρεύμα, δεν συμβαίνει σπάνια ή κατ’ εξαίρεση. Στην χώρα μας, ο προβλεπόμενος, ο κανονικός δρόμος, δεν είναι πάντα ούτε ο πιο γρήγορος, ούτε ο πιο αποτελεσματικός. Σε πολλούς τομείς της δημόσιας σφαίρας το να βαδίζει κανείς πάνω στον σωστό και λογικό δρόμο δεν τον βγάζει στον στόχο του. Καμιά φορά μόνο στην διαπίστωση ότι υπήρξε τραγικά αφελής… Το τρένο πήγαινε αντίθετα όχι μόνο γιατί ένας ανόητος το ξέχασε εκεί, αλλά κυρίως επειδή έχει συνηθίσει να πηγαίνει για χίλιους δυο λόγους αντίθετα. Χρόνια τώρα. Κι είναι ακριβώς αυτή η συνήθεια που δεν προκάλεσε άμεσο ξάφνιασμα και αφύπνιση.   2. Οι διαφορετικοί συνάδελφοι Μετά από 21 χρόνια στο Δημόσιο (εκπαιδευτικός σε Επαγγελματικά Λύκει...