μητρώα για το δημόσιο

Στην προηγούμενη δημοσίευση έγραψα λίγα πράγματα για το Μητρώο και τώρα επανέρχομαι για διευκρινίσεις. Σαν εκπαιδευτικός δίνω παραδείγματα του κλάδου μου, αλλά γενικότερα προτείνω την χρήση Μητρώων σε πολλούς τομείς. Αρχικά για όσους εργάζονται στο Δημόσιο, δηλαδή σε Υγεία, Δικαιοσύνη, Σώματα Ασφαλείας κλπ αλλά και σε όσους αμείβονται από αυτό, όπως πχ οι κατασκευαστές δημοσίων έργων ή οι πάροχοι άυλων υπηρεσιών.

Ξαναλέω ότι ένα Μητρώο είναι ένα ‘φύλλο εργασίας’, ένα πλέγμα, όπου η κάθε μια οριζόντια γραμμή καθορίζει μονοσήμαντα έναν Δημόσιο Υπάλληλο (στο εξής ΔΥ). Περιέχει τα στοιχεία του, ανανεώνεται όταν κάτι μεταβάλλεται και δίνει σε αληθινό χρόνο ποιος είναι, πού είναι και τι κάνει. Καταργεί πληθώρα πιστοποιητικών, βεβαιώσεων και άλλων βασανιστικά επαναλαμβανόμενων γραφειοκρατικών εντύπων. Αυτή η γραμμή μπορεί να είναι εξαιρετικά αναλυτική, δηλαδή να υπάρχουν πολλές στήλες, αφού και η τεχνολογία υπάρχει εδώ και χρόνια, αλλά και τη σύνταξή της την αναλαμβάνει κατά κύριο λόγο ο κάθε ένας ΔΥ.

Κάθε ‘κουτάκι’ αυτής της γραμμής είναι ‘διαδραστικό’. Αν πχ εκεί που δηλώνονται ξένες γλώσσες, δηλώσει κάποιος ότι γνωρίζει Κινέζικα, πατώντας το, θα εμφανίζεται το επίσημο πιστοποιητικό γλωσσομάθειας που κατέχει. Ίσως φανεί άνευ σημασίας το ότι ένας εκπαιδευτικός σε κάποια επαρχία μιλάει Κινέζικα. Όμως θεωρώ ότι μπορεί και πρέπει να καταχωρηθεί ακόμα κι αυτό.

Σημαντικά ‘κουτάκια’ έπονται εκείνων που περιγράφουν τον ΔΥ και την εργασία του. Και έχουν να κάνουν με την πιθανή βελτίωση της δουλειάς του. Όσα γράφονται εκεί είναι σοβαρά, λογικά και εφικτά, διότι είναι ενυπόγραφα και τα βλέπουν και όλοι οι άλλοι. Ταυτόχρονα ένας Υπουργός κάθε πρωί επιλέγει την στήλη ‘αιτήματα’ και διαβάζει όσα ‘κουτάκια’ έχουν περιεχόμενο. Ή επιλέγει την στήλη ‘εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις’, στην οποία ο ίδιος προ ημερών έγραψε: «Το Υπουργείο προτείνει την μείωση του αριθμού μαθητών ανά τάξη στους δεκαπέντε με ταυτόχρονη αύξηση των ωρών διδασκαλίας κατά δύο εβδομαδιαίως» Και μετράει τα ‘ναι’ και τα ‘όχι’. (δεν μετράει, αυτόματα γίνεται η καταμέτρηση…)

Τα ‘κουτάκια’ τελειώνουν εκεί που τελειώνει η φαντασία μας. Ένα πχ μπορούσε να δίνει την ‘δυνατή ημερομηνία κατάθεσης αίτησης συνταξιοδότησης’, ένα άλλο να λέει ‘στην δική σου ειδικότητα, πχ Φυσικός, υπάρχουν κενά σε αυτά τα σχολεία’, ή αν διδάσκεις πανελλαδικά εξεταζόμενο μάθημα να σου λέει ‘πρόσεξε, άλλαξε η ύλη από πέρυσι’. Και άλλα, πολλά.

Ξέρω ότι έννοιες όπως ‘προσωπικά δεδομένα’, ‘αξιολόγηση’ ή ‘έλεγχος’ μας κάνουν καχύποπτους και συνήθως αντιδρούμε αρνητικά. Εγώ ισχυρίζομαι ότι οι ΔΥ που κάνουν τη δουλειά τους επιζητούν τόσο τη διαφάνεια, όσο και το να ακουστεί η γνώμη τους χωρίς ενδιάμεσους.